–नन्दलाल आचार्य
तँ आउनु अघिको कुरो–
– आँखामा राखे पनि उहाँ बिझाउनुहुन्नथ्यो ।
– सबैको रोग, भोक र शोकको ख्याल गर्नुहुन्थ्यो ।
– सहयोगी र मिलापी भावना प्रचुर मात्रामा थियो ।
– समाजमा उहाँ दिलदार नारी भनी कहलिनुहुन्यो ।
तँ आए पछिको कुरो–
– विस्तारै उहाँ आँखाको कसिंगर बन्नुभयो ।
– रिस त नाकका टुप्पा नै बस्न थाल्यो ।
– अल्मलिएर डढेको भात मात्र खुवाउन थाल्नुभयो ।
– फूलले हान्दा पत्थरले हान्न थाल्नुभयो ।
मिति– २०८०.०४.२६ बेलका नगरपालिका– २, उदयपुर ।
No comments:
Post a Comment