लघुकथा– याद कथाकार–कृष्ण तिमिल्सिना

लघुकथा– याद    

 कथाकार–कृष्ण तिमिल्सिना

‘म तिमीलाई आज मार्दै छु तर तिमी एक जनालाई आफूसँग लान सक्छौ ।’ एकाएक यमदूत प्रकट भएर एक जवान युवकलाई भने ।

युवक सोचमा पर्न नपाउँदै यमदूतले थपे, ‘भन, आमाबुवा, साथीभाइ, दिदीबहिनी, आफ्नी प्रेमिकामध्ये कसलाई साथमा लान चाहन्छौ ।’

युवक आश्चर्यमा प¥यो । यमदूतले फेरि भने, ‘भन, चाँडो भन । यस्तो मौका सबैले पाउँदैनन् ।’

युवक नाजवाफ भएर सोचमा अल्झिरह्यो ।

‘के सोचेको युवक ? यस नश्वर धर्तीमा मर्न त एकदिन सबैले पर्छ नै । तसर्थ डराउनु पर्दैन ? कि नेताको जस्तै ‘तँ आउँदा मोही पाइनस् तेरो कमारो पठाइदे दूध दिऊँला’ भनेर मलाई पनि आश्वासनका साथ फर्काउन खोज्दै छौ ?’ यमदूत केही रुखो स्वर निकाले ।

युवकले पनि हिम्मत गर्दै भनेछ, ‘मलाई सबै जना प्यारा लाग्छन् । त्यसैले मलाई उनीहरूको दिमागबाट मेरा सबै यादहरू मसँगै लान दिनुस् । मेरो याद कसैलाई नआउने होस् ।’

कंचनरूप नगरपालिका– १२, प्रगतिटोल, रूपनगर, सप्तरी २०७८–०६–१३

(पुनर्लेखन÷परिमार्जन–नन्दलाल आचार्य)

2090.03.27

Laxmi Rijal