लेख– गम्भीरबहादुरका छेटुको सानो कहानी – लेखबहादुर कार्की

लेख–

गम्भीरबहादुरका छेटुको सानो कहानी

– लेखबहादुर कार्की

उहाँको जन्मभूमि उदयपुरको नामेटारको स्थित चित्रेथाम हो । चित्रेथामको पनि भालेबासमा उहाँले पहिलो पटक आँखा खोल्नुभएको हो । त्यो ठाउँ भयङ्कर दुर्गम थियो तर स्वर्गकै अनुपम टुक्रा थियो । बेथितिको गन्ध थिएन; चारैतिर थितिको सुवास फैलिएको थियो । त्यस्तो धराधामको भुईँलाई प्रथम पटक उहाँले स्पर्श गर्नुभएको थियो ।

अहिले चित्रेथाम उदयपुरको प्रमुख पर्यटकीय स्थल बनेको छ । यसका बारेमा दर्जनौं कविकलाकारले कविता र गीतहरू लेखेका छन् । गाएका छन् । यसकै गीतसंगीतमा कम्मर मर्काएका छन् । यस धर्तीको अनुपम सौन्दर्य छटाले भरिएको भनी स्तुतिगान गाएर थाकेका छैनन् ।

सानैदेखि उहाँ तेज मनस्थितिको हुनुहुन्थ्यो र अहिले आएर तेजिलै काम गर्नुभयो । उहाँले दुःखसुखको मूल जरो छिमल्नुभएको थियो । पहिले दुःखले उहाँलाई नराम्ररी गाँज्यो । त्यही दुःखलाई भगाएर सुखलाई डाक्न आफ्नो थातथलोलाई चटक्कै छाडेर उहाँ भारत भासिनुभयो । कैयौँ काल बिताउनुभयो । भनौं न उतै बिलाउनुभयो । फलतः उहाँ शिक्षादीक्षा प्राप्त गरी समाजको ज्योति बन्न सक्नुभयो । उदयपुरका एक रत्नका रूपमा स्मरणीय उहाँ हुनुहुन्छ– तेजनारायण शेर्पा । 

उहाँले २०२७ सालदेखि निःशुल्क बालबालिकालाई शिक्षा दिनुभयो ।  २०५६ सालमा अवकाश लिनुभयो । २०१८ सालदेखि कविता लेख्न थाल्नुभयो । उहाँका कविता र अन्य विधाका गरी आधा दर्जनभन्दा बढी पुस्तक सार्वजनिक भएका छन् ।

२०३६ सालमा जडिबुटी क्षेत्रमा लागेर रोगमुक्तिको महाअभियान शुरु गर्नुभयो । उहाँको हातबाट बनेका ओखती विश्व बजारमा समेत पुगिसकेका छन् । हजारौंले सेवा लिएर सन्तुष्टि मिलेको बताएका छन् ।

खेर गइरहेको जडिबुटीबाट ओखती निर्माता, तन्त्रमन्त्र विज्ञानका सफल प्रयोक्ता, उदयपुरका सफल कवि, उद्यमी, समाजसेवी आदि दर्जनौँ बिशेषण भिराइदिए पनि कम हुन्न । आठ दशक उमेर पचाएर अस्ताउँदो घाम भए पनि उहाँले कहिल्यै सास फेरेको देखिन्न । हर्दम कुनै न कुनै काममा जोतिएको पाइन्छ ।

उहाँ जनक्रान्तिका योद्धा तथा जनकवि गम्भीरबहादुर थापाको आसपासमा हुर्किनुभएको कुरा स्वयम् गम्भीरबहादुर बताउनुहुन्थ्यो । उहाँको शिक्षादीक्षाको नाम तेजनारायण भए पनि उहाँ सानो भएकाले गम्भीरबहादुर थापाले ‘छेटु’ नाम राखेर बोलाउने गर्नु भएको हो । जीवनचर्यालाई व्यवस्थित बनाउने क्रममा उहाँ उदयपुरकै मुर्कुचीमा झर्नुभयो । अद्यापि उहाँ लेखनका अतिरिक्त व्यवसाय सञ्चालन गरेर बस्नुभएको छ । स्वस्थ समाज निर्माण अभियानमा सक्रिय रहनुभएको छ । आफ्नो मातृभाषा शेर्पाको उन्नयन र बौद्ध दर्शनको प्रचारमा दिलोज्यानले खट्नुभएको छ । उहाँको यस्तो सक्रिय जीवन सदाबहार रहोस्; यही चाहनाका साथ शुभकामना भन्न चाहन्छु ।

त्रियुगा–१२, कौवाई, उदयपुर ।

––