अठारौँ चरणमा प्रतिस्पर्धी लघुकथा----
लघुकथा- राजनीति
- लक्ष्मी रिजाल
- हजुरबा ! हजुरलाई एउटा प्रश्न गरूँ ?
- किन अनुमति मागेकी प्यारी नातिनी !
- म प्रतिपक्ष हो । हजुर अहिले सत्तापक्ष हो त्यसैले ।
- ए । कसले भनेको ?
- कलमले सत्तालाई खबरदारी गर्नेगर्छ । कलम जहिले पनि प्रतिपक्षको कित्तामा उभिन्छ । म सत्तापट्टी हैन कलमपट्टीकी मान्छे हुँ त्यसैले ।
-ए । ( उहाँ बडबडाउँदै हुनुहुन्थ्यो । मैले बुझिनँ । सायद भन्दै हुनुहुन्थ्यो- नुन खाने मेरो गुन गाउने अर्काको ?)
- अनुमति लिएपछि त अरूलाई जस्तो मलाई नहकार्नुस् है हजुरबा ?
- ए बाबा ! त्यो दिन रिसाको प्रश्नले हैन । सत्ता नपाएको झोकले हो ।
-उसो भा, हजुरको केस सेतो र बोली अबुझ किन भाको ?
- यो सब राजनीति शक्ति र सत्ताले नै हो । देश र जनताको सोचले केश सेतो भो । राजनैतिक यातनाले बोल्ने अङ्ग बिग्रियो ।
- शक्ति र सत्तामा बल्ल पुग्नुभो । अब के गर्नुहुन्छ ?
- राजनीतिलाई सोझो बाटोमा हिँडाउँछु र देशलाई उँघो जानबाट जोगाई उँभो लग्छु । र; राजनीति गर्छु ।
- अनि थरीथरीका काण्ड मच्चाएर जनताको नजरमा घिनाएका र कानुनले दण्डनीय ठानेका मान्छेलाई किन आफ्नो मेरुदण्ड ठान्नुहुन्छ ?
(फेरि एक पटक उहाँ रिसाएको स्पष्ट झलक देखियो । शुरुमा त शक्ति र सत्ताको संरक्षणमा नबोली नबोली जित्ने प्रयासमा लाग्नुभयो । केहीबेर पछि म नजिक आएर खुसुक्क भन्नुभयो । र; मेरै मुख खुलेको खुल्यै पार्नुभयो ।)
- सप्पै कुरा खेल हो । तिमी बुझ्दिनौ नानी । जे बोल्यो त्यही गर्ने बालखेल हैन राजनीति । एक थरी बोलेर अर्को थरी गर्ने प्रौढखेल हो यो ।
+++
-रूपनगर; सप्तरी ।
2078/04/04/02
No comments:
Post a Comment